ای بلند از عرش اعلا رتبه اعلای تو
ماسوا مست از نگاه نرگس شهلای نو
کی بتابد شعله شمشیر خون پالای تو
ای قبای پادشاهی راست بربالای تو
ای وجودت قبله جان وجهانی را مطاف
گرچه از ما سر نزد در آستانت جز خلاف