آثار غفلت از ذکر خدا در بیان امام حسن بن علی بن ابی طالب (ع)

بسمه تعالی

هر کسی باید وظایف روزانه خود را در برابر خداوند به موقع انجام دهد، اگر انجام ندهد برای بازسازی وظایفی که وقتش گذشت وآن را انجام نداده، به مشکلاتی دچار خواهد شد

 چون هر زمانی وظایف خاص خودش را دارد واگر بخواهی در این زمان به باز سازی عمل کرد سابق بپردازی چه بسا وظایف همان لحظه را از دست خواهی داد.

 امام حسن مجتبی (ع) در همین رابطه می فرماید:

 ) من ناقه عمله من التذکر والشکر بالنهار کان له وفی اللیل مستعقب ومن ناقه باللیل کان له فی النهار مستعقب ) هر کس که از وظایف خود در روز یعنی شکر گزاری ویاد خداوند بازماند در شب برای او مشکل خواهد بود وهر کس در شب از وظایف خود باز ماند در روز برایش مشکل خواهد بود .

در این حدیث شریف امام به یک رابطه تنگاتنگ در مورد وظایف انسان در بین شب وروز اشاره می کند وآن اینکه اعمال شب یک نوع محرک وعامل حرکت بسوی اعمال روز است واعمال روز محرک وعامل حرکت بسوی اعمال شب می باشد به این نحو که اگر انسان در طول روز از ذکر خدا غفلت کند وغفلت آن چنان باشد که در پی جبران آن نباشد دیگر انگیزه در شب برای ذکر خدا ندارد و بالعکس ، خداوند در قرآن کریم خطاب به رسول اکرم (ص) می فرماید :ای رسولی که در جامه (فکرت وخاموشی )خفته ای شب را به نماز وطاعت خدا برخیز مگراین که نصف یا چیزی کمتر از نصف باشد (به استراحت بپرداز ویاچیزی بر نصف اضافه کن و به تلاوت قرآن با توجه کامل مشغول باش. (آیه 1الی 4 –سوره مزمل )

 همه این آیات کاشف از یک برنامه کلی است که انسان درطول شب وروز نباید از ذکر خداوند غافل باشد و نتیجه گفتار این آیه ها که خداوند در ادامه سوره مزمل آیه 7 اشاره به این مطلب می کند :

که ای رسول ما تو در روز با انواع زد وبندها و با مهمات زندگی روبرو هستی .

با توجه به آیات سوره مزمل می توان به چند مطلب اشاره کرد :

1-اینکه انسان به خاطر مشکلات و مشغله های روزمره در روز فرصت زیادی برای یاد خداوند ندارد وباید برای جبران کمی و کاستی آن شب را به توبه بپردازد .

2-برای اینکه انسان بتواند در روز بر مشکلات خود فائق شود در شب وحداقل نیمی از آن را از خداوند طلب کمک واستمداد کند .

3-طبق حدیث شریف از امام حسن مجتبی (ع) انسان برای اینکه بتواند سیر کمال الی الله کند باید در روز مواظبت بر ذکر خدا کند واز آن غفلت نکند تا در شب موفق به ذکر خدا شود .

خلاصه مطلب اینکه انسان فرصت از دست دادن لحظه ها را ندارد و وقتی برای جبران آن لحظه ها ، خوشا به حال ورزش کاران که در وسط هر نیمه بازی یک فرصت جبران وفکر کردن برای اشتباهات خود دارند اگر درست فکر کنند می توانند نتیجه مسابقه را به نفع خود عوض کنند ولی ای برادر دینی این فرصت برای من وتو نیست هر لحظه اشتباه وغفلت از یاد خدا پله ی سقوطی است که خلاصی ونجات از آن مشکل است پس به هوش باشیم تا این لحظه ها را از دست ندهیم واین فرصب ها را غنیمت بشماریم که طبق فرمایش معلم ادب وعرفان حضرت علی ابن ابی طالب (ع) فرصتها در گذر هستند مانند گذر کردن ابرها که اگر از باران رحمت آنها استفاده کردی به مراد خود رسیدی واگر استفاده نکردی وباغفلت از کنارش عبور کردی  بدان که در مسیر سقوط ودوری از کمال الی الله قرار گرفتی .

والسلام