دل سوخته ای در فراق استاد

دو هزار ملک بخشد شه عشق هرزمانی ....من از و بجز جمالش طمعی دگر ندارم

دل سوخته ای در فراق استاد

دو هزار ملک بخشد شه عشق هرزمانی ....من از و بجز جمالش طمعی دگر ندارم

ستاره زحل در سرزمین ولایت

ستاره زحل در سرزمین ولایت

کریمه اهل بیت حضرت معصومه (س) اوّل ماه ذی القعده سال 173 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود ودر سنّ 28 سالگی در روز دهم یا دوازدهم ربیع الثانی سال 201 هجری قمری در شهر مقدس قم به ریاض جنّت پر کشید .

 القاب شربف آن حضرت ،معصومه ،کریمه اهل بیت ، شفیعه ،ستیه وفاطمه کبری است پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر (ع) ومادر آن حضرت نجمه است

منزلت حضرت فاطمه معصومه (س)

علامه مجلسی در روایتی از حضرت رضا (ع) نقل می کند که آن حضرت خطاب به سعدبن سعد اشعری فرمود :( ای سعد برای ما اهل بیت در نزد شما قبری است )سعد گفت : فدایت شوم آیا منظور شما قبر فاطمه دختر حضرت موسی بن جعفر (ع) است ؟ حضرت فرمود :آری هر کس اورا زیارت کند در حالی که به حق او معرفت دارد بهشت برای اوست پس هنگامی که به کنار قبر او رسیدی بایست ودر نزد سرش 34 مرتبه الله اکبر و33مرتبه سبحان الله و33مرتبه الحمدالله بگو وسپس بگو:( السلام علی آدم  صفوه الله .....)

در این زیارتنامه مأثور از حضرت رضا علیه السلام برادر بزرگوار این بانوی مکرم ظرایف وجود دارد که امام (ع) همان تکبیر و تهلیل وتحمید را که رسول اکرم به دختر گرامی خود اختصاص داده اند ودر جوامع روایی شیعه به تسبیحات فاطمه زهرا (س) معروف است همان ها را یه خواهرمکرم خود اختصاص داده اند و این نشانگر آن است که در میان اولاد اهل بیت آن کس شبیه تر از همه به فاطمه زهرا (س ) است .

از حضرت امام صادق ناطق بالحق (ع) روایت شده که فرمود :

به درستی که خدارا حرمی است و آن مکه است ورسول او نیز حرمی دارد و آ ن مدینه است وامیر المومنین را نیز حرمی باشد وآن کوفه است وبرای ما نیز حرمی است وآن قم است به زودی از فرزندان من بانویی که نام او فاطمه است در آن مدفون می شود که هر کس او را زیارت کند بهشت براو واجب گردد .

راویی می گوید این حدیث را امام ناطق بالحق جعفربن محمد (ع) زمانی فرموده اند که هنوز فاطمه معصومه بدنیا نیامده بود .

 و مژده دادن این تولد به مردم واهالی شهر وی نشانگر این است که به دنیا بفهماند کسانی که در جوار این بانوی مکرم زندگی می کند از فیض وجود این بانوی غفلت نکرده ودرهر زمان ممکن به زیارت ایشان رفته وعرض ارادت به ساحت مقدس ایشان بکنند ، چنانچه از حالات عارف نامدار جهان تشیع ملا صدرای شیرازی نقل می کنند که هر وقت مشکلی علمی برایشان حادث می شد از شهرستان کهک تا قم را با پای پیاده به زیارت این بانوی بزرگوار می شتافتند .

کرامت های حضرت فاطمه معصومه

مرحوم حاج میرزا محمد تنکابنی متوفای 1302 هجری از علمای صاحب نام شیعه است وتالیفات فراوانی دارد که در قصص العلما 220 جلد آنها را نام برده است مرحوم تنکابنی در کتاب خودش که شرح حال خویش می باشد چنین آورده است .در سالی که برای زیارت حضرت فاطمه معصومه (س) به قم مشرف شدم کیسه ای داشتم که مخصوص پول وطلا بود وهمواره مقدار معینی طلای مسکوک در آن می گذاشتم وهمراه خودم می بردم در یک شب جمعه ای دو اشرفی طلا در آن کیسه نهادم وبرای آستان برسی دختر باب الحوائج به حرم مشرف شدم .

در حرم مطهر به دلم گذشت که به بکی از خدام ها هدیه ای بدهم چون هوا تاریک شده بود به جای دوروپیه دو اشرفی طلا را به او دادم هنگامی که به منزل مراجعت کردم دیدم سکه هاطلا در کیسه نیست متوجه شدم به جای دو روپیه اشرفی ها را داده ام .

صبح هنگامی که می خواستم از منزل بیرون بروم آن کیسه را برداشتم که تعدادی اشرفی در آن بگذارم وبرای خرجی همراه خود بردارم با کمال تعجب مشاهده کردم که دو اشرفی طلا در آن هست ایشان فرموده بودند که من مطمئن هستم آن شب آن کیسه خالی بود و مطمئن هستم که غیر از خودم احدی در آن تصرف نکرده بود .

از حضرت آیت الله العظمی اراکی نقل است که فرموده بودند دستم باد می کرد وقاش می شد لذا همیشه باید خاک تیمم همراهم باشد و تیمم کنم چون وضو نمی توانستم بگیرم ومعالجات هم تأثیر نمی کرد تا اینکه به حضرت معصومه (س9متوسل شدم وبه من الهام شد که رستکش دستم کنم وچنین کردم وخوب شد .

ماجرا سفر به قم

پس از آنکه حضرت معصومه قصد غریمت به خراسان می کند عدهّ فراوانی داوطلب شرکت در این سفر می شوند وآمادگی خود را جهت حرکت در این سفر اعلام می دارند پنج تن از برادران حضرت معصومه (س)و عده ای از برادرزادگان وتنی چند از کنیزان وغلامان آن حضرت را همراهی می کنند که در باریخ تعداد همراه آن حضرت قریب به چهار صد نفر نوشته اند .

چند نکته در این سفر حائز اهمیت است که باید دقت شود :

1-  خیلی ها نوشته اند سفر این بانوی مکرمه که درود خداوند براو وخاندان پاکش باد یک سفر از روی علاقه ومهر ومحبت به امام رضا بوده و بس، در حالی که اگر چنین بود این بانو با این تعدادهمراه برای زیارت برادر خود نمی رفت آن وقتی که می دانند دشمنان و معاندان زیادی تشنه به خون خاندان او می باشد در چنین وضعی عقل سلیم حکم می کند که آدم با تعداد کمی و از بیراهه ها سفر کند تا کسی از مقصد ومرام او آگاه نشود تا او براحتی اعلان دهد که من به حمایت از مقام و شأن ولایت به این سفر می روم .

2-  خیلی ها از زمان ورود امام رضا به شهر طوس از شهرهای دور دست به زیارت ایشان می آمده اند بدون هیچ مشکل وجنگی چگونه است که تنها معاندان به کاروان حضرت فاطمه معصومه تجاوز می کند چرا به دیگر کاروانها ی زیارتی تجاوز نمی کند این بدان علت نیست که دست حکومتی پشت وتکیه گاه معاندان است .

زیرا وقتی برادر کسی ولیعهد حکومت باشدآن هم از نوع عباسی که اگر قساوتشان بیشتر از امیه نباشد کمتر نیست ،کسی رااز معاندان یارای آن نیست که به خانواده ی ولیعهد تجاوز کند زیرا حتماخلیفه وقت اگر دخالتی در تجاوز نداشته باشد به مقابله خواهد پرداخت !ولی وقتی خلیفه وقت نسبت به این امر سکوت می کند وچشم بر روی چشم می گذارد وموضوع را بی اهمیت جلوه می دهد بر هر عاقل فهیمی واجب است که نسبت به این امر مشکوک باشد و تامل مند :

پس نتیجه می توان گرفت که معاندان آن زمان به همراه خلیفه وقت تن به این جنگ وخونریزی داده اند و این همراهی بخاطر آن است خلع سلاح شوند تا شاید چند روزی بیشتر بتواند به غارت وچپاول اموال مردم بپردازد سخن در باب خیانتهای بنی عباس مخصوصا مامون مجالی افزون می خواهد که خارج از حوصله این مقاله می باشد که ادامه بحث مکول می شود به محل خود بحث .

ماجرای سفر آن بانوی مکرمه    

پس ازآنکه حضرت معصومه قصد غریمت به خراسان کرد عده فروانی بااوهمراه می شوندآنان با زحمات زیادی خود را به شهرساوه می رسانند در ساوه بین اعضای کاروان ودشمنان آنان جنگ خونینی در می گیرد مورخین آورده اند که مردم آن روز ساوه از دشمنان سر سخت اهل بیت بودند .

این واقعه هولناک مصیب سختی را بر آن حضرت معصومه تحمیل کرد به گونه ای که بیمار شد.

در برخی از نقل ها نیز آمده که در اثنای این کشتار به وسیله زنی از اعمال حکومتی مأمون مسموم گردید پس از این جنگ همراه حضرت معصومه برخی کشته وبرخی متواری شدند و کاروان به طور کامل پراکنده و متفرق گردید .

عزیمت به قم

خبر این جنایت هولناک وقتی به مردم قم رسید مردم قم به سرکردگی موسی بن خروج از قم به سوی ساوه شتافتند وحضرت معصومه (س) را با احترام کامل به قم آوردند .

موسی بن خروج بزرگ اشعرهای قم با عزت وافتخار زمام ناقه آن حضرت را بر دوش می کشید وجمعیت انبوهی از مردم قم در اطراف ناقه آن بانو مکرمه جمع شده بودند که همگی از استقبال کنندگان آن حضرت بشمار می آمدند .

ناقه آن حضرت در محلی که امروز آن را میدان میر می نامند زانو بر زمین زد وموسی بن خروج افتخار میزبانی آن حضرت را به مدت هفده روز پیدا کرد .

حضرت معصومه (س) هفده روز در شهر قم اقامت فرمود ولی در اثر بیماری ناشی از جام زهر وتحمل مصیبت های فراوان سرانجام در روز دهم ربیع الثانی سال 201ق در میان اندوه فراوان اهل قم رحلت فرمود .

هنگامی که قبرآماده گردید مردم در مورد اینکه عمل به خاک سپاری این پیکر مطهر را چه کسی انجام بدهد سرانجام قرعه به نام پیرمردی پرهیزکار به نام قادر افتاد ولی پیش از آنکه قادر به این کار مبادرت ورزد ناگاه از جانب ریکزار دو تن سواره که نقاب بر چهره داشتند به سرعت آمدند وبدون اینکه شخصی از تشییع کنندگان قدرت جلو رفتن و یا پرسشی پیدا کند به تجهیز آن بانوی مکرم پرداختند آن دو نقابدار پس از پایان مراسم خاکسپاری بر اسب های خود سوار شدند وبدون آنکه با کسی سخن بگویند از آن محل دور شدند .

مزاراین بانوی مکرم از آن زمان تاکنون میعاد گاه عارفان وعاشقان اهل بیت می باشد وخاک حرم او را توتیای چشم خود کرده وبا هوای غریبانه او تنفس می کنند. برخی از مراجع عظام گذشته وحال از کارهای روزانه شان زیارت آن حضرت قبل از نماز صبح بود وبرخی دیگر بعداز نماز صبح به ساحت مقدس این بانوی اسلام عرض ادب واحترام می کردند همه ساله در ایام عید ومناسبات دینی حرم  ا من ایشان پناهگاه وامیدگاه مردم دل سوخته ایران ودیگر ممالک دنیا می باشد .

                                         

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد